مسجد رنگونی‌ها

ماجرا از این قرار بود که بعد از پیدا شدن نفت در مسجدسلیمان، باید پالایشگاهی ساخته می‌شد. پیشنهاد انگلیسی‌ها مدل پالایشگاه برمه بود که قبلا تجربه‌ همکاری با آن‌ها را داشتند. آبادان در استان خوزستان برای ساخت پالایشگاه انتخاب شد؛ زیرا در کنار رودخانه‌ کارون قرار داشت و می‌شد اسکله‌ای برای صادارات نفت در کنار آن ساخت. بنابراین، انگلیسی‌ها تعدادی از مهندسان و کارگران برمه‌ای را به آبادان آورده بودند تا از تجربه‌ آن‌ها در صنعت نفت بهره ببرند.
معماران مسجد رنگونی‌ها اهل هند بودند؛ بنابراین معماری مسجد به‌سبک هندی است. این مسجد چهار گنبد کوچک و دو مناره دارد. نمای بیرونی آن با سیمان تزیین شده و بسیار رنگارنگ است. نقش و نگارهای نمای بیرونی نیز برجسته هستند.
تزیین مسجد شاید گچ‌بری به‌نظر برسد، اما در واقع با سیمان تزیین شده و به‌عبارتی آرایه‌های آن سیمان‌بُری است. همچنین آینه که یکی از عناصر معماری ایرانی برای تزیین کاخ‌ها و امامزاده‌ها است، در تزیین مسجد رَنگونی‌ها به‌کار رفته است. به نظر می‌رسد بخشی از مصالح ساختمانی را از جمله رنگ، از هند به ایران آورده‌اند.