بوستان شفق

بوستان شفق
پارکی سرسبز و تاریخی و فرهنگی
وجود کتابخانه و کانون پرورش فکری کودکان

در آن زمان برای ساختن پارک شفق سراغ یک نقاش، شهرساز و معمار مدرن ایرانی یعنی کامران دیبا رفتند. آقای دیبا در دانشگاه هاروارد معماری خوانده و به روشنی می‌توان در آثارش امضا و نگاه خاص او را پیدا کرد. معمار پارک شفق برای طراحی آن، از بوستان‌های فرانسوی الهام گرفت و تلاش کرد سبکی نو و ماندگار را در آن پیاده کند.

از جمله آن که آقای دیبا، به عوارض زمین شناسی پارک اهمیت داد و از همان فرازوفرودهای زمین، برای طراحی پارک کمک گرفت. برای مثال، از گودی زمین برای جای‌گیری فضای بازی بچه‌ها استفاده شد و شیب زمین نیز به‌عنوان سرسره‌هایی ایمن طراحی شدند.

وجود مسیرهای غیرهم‌سطح، وجود چشم‌انداز از چهارطرف بوستان و امکان گذر از داخل پارک برای ساکنان باعث شد، پارک شفق نقاط قوت بسیاری داشته باشد. انتخاب این سبک خاص، پارک شفق را متفاوت از دیگر بوستان‌های تهران کرده و برای دانش‌جویان معماری نیز جالب توجه است.

نکته قابل تامل دیگر وجود یک ساختمان قدیمی با معماری بسیار ویژه است که از دوره قاجار باقی‌مانده است. آقای دیبا به رقم فشارهایی که وجود داشت به عنوان یک معمار متعهد، ساختمان قدیمی را نگه داشت و آن را به گونه‌ای زیبا در فضای پارک تلفیق کرد تا این اثر نیز بتواند به حیات خود ادامه دهد. حالا هم این ساختمان، بخشی مهم از پارک شفق است و می‌بینیم که وجودش چقدر اثرگذار بوده است. این اثر در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.